پل جویی یا پل چوبی نام پلی در اصفهان و بر روی زاینده رود است. این پل راه اختصاصی برای رفت‌وآمد کاخ هفت‌دست و کوشک آیینه‌خانه بوده و روی این پل جوی آبی روان بوده به این مناسبت آن را پل جویی می‌نامیدند.پلی است با عرض کم وطول ۱۴۷ متر در شهر اصفهان میان دو پل الله‌وردی خان و پل خواجو قرار دارد. این پل به دستور شاه عباس دوم در سال ۱۰۶۵ قمری بنا گردید. این پل که با پهنا کم و درازای نزدیک ۱۴۷ متر بر بستر زاینده رود، میان دو پل الله‌وردی خان و پل خواجو ساخته شده‌است از سازه‌های دوره شاه عباس دوم در سال ۱۰۶۵ هجری است∗. برج شش گوشه وسط پل با چشمه‌های آب جاری فرح بخش حال امیران، اشراف، مهمانان و سفیرانی بود که به حضور شاه شرفیاب می‌شدند. در قسمت غربی این پل آب رودخانه به صورت دریاچه‌ای درمی‌آمد به همین لحاظ به آن «پل دریاچه» نیز می‌گفتند. نام دیگر آن پل سعادت‌آباد است. این پل هم‌اکنون در خیابان کمال اسماعیل قرار دارد. این برای آمدوشد عامهٔ مردم نبوده‌است بلکه تنها وسیلهٔ ارتباط باغهای سلطنتی دو کناره شمالی و جنوبی رودخانه یعنی باغ معروف به «باغ دریاچه» با باغهای گستردهٔ سعادت آباد میان پل الله‌وردی خان و پل خواجو و بناهای با شکوه کاخ هفت‌دست و کوشک آیینه‌خانه و کشکول و نمکدان بوده‌است و در اصل محل عبور خانواده شاه صفوی و امرا و بزرگان و مهمانها و سفرایی بوده‌است که اجازه دیدار با شاه عباس دوم را داشته‌اند. وجه تسمیه این پل «جوبی» را به فراخور جوی کوچک ظریفی از سنگ پارسی بوده که آب را از سوی دیگر به طرف دیگر پل جاری می‌کرده‌است و آن در عهد صفویه بر روی پل تعبیه کرده بودند، می‌دانند. با این حال شاردن در کتابش به صراحت این پل را از جنس چوب بر پایه‌های سنگی ذکر کرده است و نمی‌توان قاطعانه گفت که عنوان «پل چوبی»، نادرست است. نام اصلی آن پل «سعادت‌آباد» بوده و به فراخور مجاورت با هفت کاخ از کاخهای سلطنتی عصر شاه عباس دوم «پل هفت دست» نیز نام داشته‌است. در بخش شرقی و غربی این پل، آب رودخانه بر روی هم انباشته می‌شده و به گونهٔ دریاچه‌ای درمی‌آمده به آن «پل دریاچه» نیز می‌گفته‌اند. در کتاب فواید الصفویه که از مآخذ تاریخ عهد صفویان است به روشنی نام این پل «پل سعادت‌آباد» یاد شده و نویسنده آن کتاب در روزگار صفوی بنای «شهر تازه‌ای» را به محاذات باغ سعادت آباد در سال ۱۰۶۹ هجری و هم‌زمان با هفدهمین سال سلطنت شاه عباس دوم متذکر می‌گردد. با گذشت از یک سال از استبداد صغیر و به توپ بسته شدن مجلس و در پی دعوت آقانجفی و حاج آقا نورالله نجفی اصفهانی از ضرغام السلطنه نیروهای بختیاری خود را به اردوگاه باغ ابریشم رساندند. در شب نهم ذی حجه ۱۳۲۶ گروهی از بختیاری‌ها به سرپرستی ضرغام السلطنه از پل جویی گذشته خود را به مجاهدین شهری در مسجد امام رساندند و گروهی نیز از دروازه مارنان به مجاهدین شهری ملحق شدند جنگ در میدان نقش جهان میان حکومت قاجاری و سواران بختیاری به اوج خود رسید و سرانجام با شکست سربازان حاکم و فرار اقبال الدوله کاشی خاتمه یافت. در پی این واقعه مجاهدان مشروطه خواه بختیاری کنترل شهر اصفهان را به دست گرفتند.

پل جویی یا پل چوبی نام پلی در اصفهان و بر روی زاینده رود است. این پل راه اختصاصی برای رفت‌وآمد کاخ هفت‌دست و کوشک آیینه‌خانه بوده و روی این پل جوی آبی روان بوده به این مناسبت آن را پل جویی می‌نامیدند. پلی است با عرض کم وطول ۱۴۷ متر در شهر اصفهان میان دو پل الله‌وردی خان و پل خواجو قرار دارد. این پل به دستور شاه عباس دوم در سال ۱۰۶۵ قمری بنا گردید. ن پل که با پهنا کم و درازای نزدیک ۱۴۷ متر بر بستر زاینده رود، میان دو پل الله‌وردی خان و پل خواجو ساخته شده‌است از سازه‌های دوره شاه عباس دوم در سال ۱۰۶۵ هجری است∗. برج شش گوشه وسط پل با چشمه‌های آب جاری فرح بخش حال امیران، اشراف، مهمانان و سفیرانی بود که به حضور شاه شرفیاب می‌شدند. در قسمت غربی این پل آب رودخانه به صورت دریاچه‌ای درمی‌آمد به همین لحاظ به آن «پل دریاچه» نیز می‌گفتند. نام دیگر آن پل سعادت‌آباد است. این پل هم‌اکنون در خیابان کمال اسماعیل قرار دارد وجه تسمیه این پل «جوبی» را به فراخور جوی کوچک ظریفی از سنگ پارسی بوده که آب را از سوی دیگر به طرف دیگر پل جاری می‌کرده‌است و آن در عهد صفویه بر روی پل تعبیه کرده بودند، می‌دانند. با این حال شاردن در کتابش به صراحت این پل را از جنس چوب بر پایه‌های سنگی ذکر کرده است و نمی‌توان قاطعانه گفت که عنوان «پل چوبی»، نادرست است. نام اصلی آن پل «سعادت‌آباد» بوده و به فراخور مجاورت با هفت کاخ از کاخهای سلطنتی عصر شاه عباس دوم «پل هفت دست» نیز نام داشته‌است. در بخش شرقی و غربی این پل، آب رودخانه بر روی هم انباشته می‌شده و به گونهٔ دریاچه‌ای درمی‌آمده به آن «پل دریاچه» نیز می‌گفته‌اند. در کتاب فواید الصفویه که از مآخذ تاریخ عهد صفویان است به روشنی نام این پل «پل سعادت‌آباد» یاد شده و نویسنده آن کتاب در روزگار صفوی بنای «شهر تازه‌ای» را به محاذات باغ سعادت آباد در سال ۱۰۶۹ هجری و هم‌زمان با هفدهمین سال سلطنت شاه عباس دوم متذکر می‌گردد.

پل خواجو به خاطر معماری و تزئینات کاشی‌کاری آن از دیگر پل‌هایزاینده رود مشهورتر است. این پل که در دوران صفوی یکی از زیباترین پل‌های جهان به‌شمار می‌رفت، بیشتر به منزله سد و بند بوده‌است. در میان هریک از دو ضلع شرقی و غربی پل ساختمانی بنا شده که شامل چند اتاق مزین به نقاشی است. این ساختمان که -شاه نشین- نامیده می‌شود در آن دوره جایگاه بزرگان و امیرانی بوده که برای تماشای مسابقات شنا و قایقرانی بر روی دریاچه مصنوعی به این مکان فراخوانده می‌شدند. یک نیمکت سنگی تمام چیزی است که از صندلی پادشاه باقی‌مانده‌است. به سخن پروفسور اپهام پوپ و ژان شاردن، پل خواجو «یک اثر تاریخی اوج معماری پل فارسی و یکی از جالب‌ترین پل‌هایی است که وجود دارند … که در کل آن ضرباهنگ و شرافت و عزت و ترکیب شادترین قوام، ابزار، زیبایی، و تفریح و سرگرمی وجود دارد».[نیازمند منبع] این پل دارای ۲۴ دهانه‌است که از مکعب‌های به دقت تراش‌خورده ساخته شده و در بخش میانی، با سدهای چوبی برای گرفتن جلو رودخانه مسدود گردیده‌است. خواجو یکی از پل‌هایی است که در تنظیم جریان آب در رودخانه به دلیل وجود دروازه بند یا دریچه در زیر قوس‌هایش نقش داشته‌است. هنگامی که دریچه‌های سد بسته می‌شده‌است، سطح آب در پشت پل بالا آمده سبب تسهیل آبیاری باغ‌های بسیاری در طول بالادست این پل می‌شده‌است.[۳] نحوه مرمت این پل مورد انتقاد قرار گرفته‌است چون دست‌اندرکاران جمهوری اسلامی در سال ۱۳۸۸ با زیرپا گذاشتن اصل حفظ اصالت و سندیت طرح و ماده تشکیل‌دهنده اثر و تعویض سنگ‌های قدیمی پله‌ها با سنگ‌های جدید به اصلیت این بنای اصیل ایرانی آسیب زدند.[۴]

در شهراصفهان و انتهای خیابان کمال اسماعیل،( محلی که اکنون در دو طرف رودخانه پارکهای بزرگ و زیبا احداث گردیده) پل باریک و کم عرضی به نام «پل جویی» قرار گرفته است. این پل، بین پل خواجو در شرق و سی وسه پل در غرب واقع شده است. این بنا زمانی در غرب کاخهای «هفت دست» و « آیینه خانه» قرار گرفته بود. دلیل نامگذاری «پل جویی» از آن جهت است که جوی آبی به درازای پل یعنی 147 متر و پهنای کمتر از یک متر از روی ناحیه سنگ تراش وسط پل عبور می کرد. در واقع این جوی، آب را به باغهای شمالی زاینده رود می رسانید. متاسفانه این جوی آب امروزه به شکل قدیم وجود ندارد. با جمع شدن آب در بخش غربی پل جویی ، آب رودخانه به صورت دریاچه‌ای در می‌آید. به این دلیل به این پل، «پل دریاچه» نیز می‌گفتند. البته گاه به غلط در زبان عامیانه مردم ، آن را «پل چوبی» نیز می نامند در حالی که در ساختمان این پل اصلا از چوب استفاده نشده است و این نام در واقع تلفظ غلط و یا شاید ساده تر کلمه عامیانه «چوبی» است. از لحاظ معماری، پل جویی اصفهان 21 دهانه با طاقهای جناغی و دو اتاقک کوچک در بخش میانی و آب برهای مثلثی دارد. در بخش میانی پل جویی در گذشته، برجی شش ضلعی قرار گرفته بود که از هر طرف آن، چشمه ای روان می گردید. پل جویی با وجود طول زیاد و پهنای اندک بسیار محکم و از شر بلایای طبیعی به دور مانده است. ساختار پل جویی سنگ تراش بوده و در پایه های آن از ملات ساروج استفاده شده و در تمامی بدنه و طاقها، آجر با ملات گچ به کار رفته است.

پل جوئی که به اشتباه آن را پل چوبی هم می گویند به نام های دیگری همچون سعادت آباد، پل هفت دست و پل درياچه نیز معروف است و در خیابان کمال اسماعیل، بین پل های الله وردی خان و خواجو با عرض 6 متر و طول حدود 147 متر ساخته شده است و از بناهای دوره شاه‏ عباس دوم صفوی در سال 1065 هجرى است. همان طور که گفته شد نام اين پل در اصل پل “جويی” است و از جوي کوچک سنگي که روي آن قرار داشت و تا چند دهه پيش هم باقي بود گرفته شده است. چون در اطراف پل عمارت هاي سلطنتي زيبا و با شکوه سعادت آباد، هفت دست، آيينه خانه،‌ کلاه فرنگي و نمکدان واقع شده بود، اين پل را براي ارتباط اين دو قسمت ساخته بودند ؛ پلي که محل عبور و مرور خانواده شاه صفوي، امرا، ‌اشراف،‌ مهمان ها و سفيراني بوده که اجازه ملاقات با شاه عباس دوم مي يافتند. همچنين آب هم به وسيله جوي سنگي کنده شده روي پل بين اين عمارت ها و باغ ها روان بوده است. برج شش گوشه وسط پل با چشمه ‌های آب جاری فرح بخش حال امیران، اشراف، مهمانان و سفیرانی بود که به حضور شاه شرفیاب می ‌شدند. در بخش شرقی و غربی این پل، آب رودخانه بر روی هم انباشته می ‌شده و به گونه دریاچه ‌ای در می ‌آمده به آن “پل دریاچه” نیز می ‌گفته ‌اند.

در سال ۱۰۶۵ هجری قمری بود که پل چوبی بر روی زاینده رود ساخته شد. یکی از جمله اصلی ترین دلایلی که تاریخ نگاران برای ساخت این پل متصور هستند آسان سازی دسترسی کاخ های هفت دست و آیینه خانه در زمان سلطنت شاه عباس دوم صفوی است. فضایی که پل چوبی در آن قرار گرفته است به نوبه ای است که در شمال آن عمارت آیینه خانه، کاخ سعادت آباد، آیینه خانه عمارت نمکدان و چندین کاخ دیگر واقع شده است و در بخش جنوی نیز تعداد دیگری از باغ های شاهنشاهی وجود دارند.باتوجه به اینکه این پل بیشتر برای عبور و مرور انسان ها با پیای پیاده در نظر گرفته شده است عرض آن بسیار کم است. در مقابل عرض کم این پل شاهد طول ۱۴۷ متری آن هستیم. در این پل از ۲۱ دهانه به همراه طاق های جناغی و دو اتاقک با ابعاد کوچک در بخش میانی و آن برهای مثلثی استفاده شده است. در ساخت پل چوبی اصفهان از سنگ تراش و ملات ساروج استفاده شده است که استحکامی دو چندان در کنار طراحی بی نظیر به این پل بخشیده است. در بخش بدنه و طاق های پل نیز شاهد استفاده از آجر و گچ هستیم تا ظاهر زیباتری به این پل تاریخی داده شود.

پل جوبی که برخی مورخین پل چوبی نوشته‌اند و امروزه نیز به همین نام معروف است، نام پلی در اصفهان و بر روی زاینده رود است. این پل راه اختصاصی برای رفت‌وآمد کاخ هفت‌دست و کوشک آیینه‌خانه بوده و روی این پل جوی آبی روان بوده به این مناسبت آن را پل جوبی می‌نامیدند. پلی است با عرض کم وطول ۱۴۷ متر در شهر اصفهان میان دو پل الله‌وردی خان و پل خواجو قرار دارد. این پل به دستور شاه عباس دوم در سال ۱۰۶۵ قمری بنا گردید. این برای آمدوشد عامهٔ مردم نبوده‌است بلکه تنها وسیلهٔ ارتباط باغهای سلطنتی دو کناره شمالی و جنوبی رودخانه یعنی باغ معروف به «باغ دریاچه» با باغهای گستردهٔ سعادت آباد میان پل الله‌وردی خان و پل خواجو و بناهای با شکوه کاخ هفت‌دست و کوشک آیینه‌خانه و کشکول و نمکدان بوده‌است و در اصل محل عبور خانواده شاه صفوی و امرا و بزرگان و مهمانها و سفرایی بوده‌است که اجازه دیدار با شاه عباس دوم را داشته‌اند .

بازدید از این مکان دیدنی و زیبا نیاز به توصیه نداره و میخوام از همه هموطنان عزیزم دعوت کنم که با بازدید از این مکان زیبا ، جلوه های بصری و معنوی زیادی که داره رو تجربه کنن . حتما مطمئنم همه خوششون خواهد اومد و از این دیدار پشیمون نخواهند شد . بطور کلی بخوام بگم اصالت و زیبایی و حس خوب ، همگی یکجا جمع شده و اون رو به آدم انتقال میده . پس یک درصد هم در بازدید از این جای دوست داشتنی و زیبا شک نکنید . چونکه دیدنش واسه همه ایرانیا و غیر ایرانیا واجبه و ایشالا که خوشتون خواهد اومد
بازدیدشده در
آخر هفته
زمان انتظار
بیش‌از ۱ ساعت
رزرو کردن توصیه می‌شود
نه

پل جویی یا پل چوبی نام پلی در اصفهان و بر روی زاینده رود است. این پل راه اختصاصی برای رفت‌وآمد کاخ هفت‌دست و کوشک آیینه‌ خانه بوده و روی این پل جوی آبی روان بوده به این مناسبت آن را پل جویی می‌نامیدند.[۱] پلی است با عرض کم وطول ۱۴۷ متر در شهر اصفهان میان دو پل الله‌وردی خان و پل خواجو قرار دارد. این پل به دستور شاه عباس دوم در سال ۱۰۶۵ قمری بنا گردید. در حال حاظر این پل مورد بازدید گردشگران است و دسترسی به آن به صورت پیاده روی ممکن میباشد

پل جویی که بهش پل چوبی هم میگن. ظاهرا در گذشته روی این پل، جوی آبی بوده و واسه همین پل جویی نام گرفته. ویکی‌پدیا: پل جویی یا پل چوبی نام پلی در اصفهان و بر روی زاینده رود است. این پل راه اختصاصی برای رفت‌وآمد کاخ هفت‌دست و کوشک آیینه‌خانه بوده و روی این پل جوی آبی روان بوده به این مناسبت آن را پل جویی می‌نامیدند. پلی است با عرض کم و طول ۱۴۷ متر در شهر اصفهان میان دو پل الله‌وردی خان (سی و سه پل) و پل خواجو قرار دارد.

پل جوبی که برخی مورخین پل چوبی نوشته‌اند و امروزه نیز به همین نام معروف است، نام پلی در اصفهان و بر روی زاینده رود است. این پل راه اختصاصی برای رفت‌وآمد کاخ هفت‌دست و کوشک آیینه‌خانه بوده و روی این پل جوی آبی روان بوده به این مناسبت آن را پل جوبی می‌نامیدند. پلی است با عرض کم وطول ۱۴۷ متر در شهر اصفهان میان دو پل الله‌وردی خان و پل خواجو قرار دارد. این پل به دستور شاه عباس دوم در سال ۱۰۶۵ قمری بنا گردید.

پل جوبی که برخی مورخین پل چوبی نوشته‌اند و امروزه نیز به همین نام معروف است، نام پلی در اصفهان و بر روی زاینده رود است. این پل راه اختصاصی برای رفت‌وآمد کاخ هفت‌دست و کوشک آیینه‌خانه بوده و روی این پل جوی آبی روان بوده به این مناسبت آن را پل جوبی می‌نامیدند. پلی است با عرض کم وطول ۱۴۷ متر در شهر اصفهان میان دو پل الله‌وردی خان و پل خواجو قرار دارد. این پل به دستور شاه عباس دوم در سال ۱۰۶۵ قمری بنا گردید

پل جوبی که برخی مورخین پل چوبی نوشته‌اند و امروزه نیز به همین نام معروف است، نام پلی در اصفهان و بر روی زاینده رود است. این پل راه اختصاصی برای رفت‌وآمد کاخ هفت‌دست و کوشک آیینه‌خانه بوده و روی این پل جوی آبی روان بوده به این مناسبت آن را پل جوبی می‌نامیدند. پلی است با عرض کم وطول ۱۴۷ متر در شهر اصفهان میان دو پل الله‌وردی خان و پل خواجو قرار دارد. این پل به دستور شاه عباس دوم در سال ۱۰۶۵ قمری بنا گردید

جنبه ی تاریخی و زیبایی این پل به یک طرف، تجربه ی حضور در کافه هفت پنجره که در اتاقک های میانی وسط این پل واقع شده است، در طرف دیگر.. حتما توصیه میکنم مخصوصا زمانی که در رودخانه زاینده رود آب جاریست، سری به این کافه ی دنج و منحصر به فرد بزنید و حس متفاوتی را از حضور در یک کافه تجربه کنید.
بازدیدشده در
روزهای وسط هفته
زمان انتظار
بدون انتظار
رزرو کردن توصیه می‌شود
نه

بسیار زیبا پل جویی یا پل چوبی نام پلی در اصفهان و بر روی زاینده رود است. این پل راه اختصاصی برای رفت‌وآمد کاخ هفت‌دست و کوشک آیینه‌خانه بوده و روی این پل جوی آبی روان بوده به این مناسبت آن را پل جویی می‌نامیدند.[۱] پلی است با عرض کم وطول ۱۴۷ متر در شهر اصفهان میان دو پل الله‌وردی خان و پل خواجو قرار دارد. این پل به دستور شاه عباس دوم در سال ۱۰۶۵ قمری بنا گردید.

پل چوبی غلط ه بسیار بزرگ ی است .پل ه جویی (جوی آب) یا با لحجه اصفهانی جُوبی درست است . اگر در جای میخوانید که مورخین آن را چوبی نامیده اند آن مورخان . هم بی سواد و یا با لهجه اصفهانی آشنا نبوده اند. پس نباید تکرار کرد تا این غلط مصطلح شود پل جویی درست است (جُوبی) .. پس این پل جویی بوده .جویی هست و جویی خواهد ماند. تکرار کنیید تا بماند . ممنونم و سپاسگزار

پل جویی یا پل چوبی نام پلی در اصفهان و بر روی زاینده رود است. این پل راه اختصاصی برای رفت‌وآمد کاخ هفت‌دست و کوشک آیینه‌خانه بوده و روی این پل جوی آبی روان بوده به این مناسبت آن را پل جویی می‌نامیدند. پلی است با عرض کم وطول ۱۴۷ متر در شهر اصفهان میان دو پل الله‌وردی خان و پل خواجو قرار دارد. این پل به دستور شاه عباس دوم در سال ۱۰۶۵ قمری بنا گردید.

پل جویی یا پل چوبی نام پلی در اصفهان و بر روی زاینده رود است. این پل راه اختصاصی برای رفت‌وآمد کاخ هفت‌دست و کوشک آیینه‌خانه بوده و روی این پل جوی آبی روان بوده به این مناسبت آن را پل جویی می‌نامیدند. پلی است با عرض کم وطول ۱۴۷ متر در شهر اصفهان میان دو پل الله‌وردی خان و پل خواجوقرار دارد. این پل به دستور شاه عباس دوم در سال ۱۰۶۵ قمری بنا گردید.

پل چوبی بین سی و سه پل و خواجو هست وقتایی که اب باشه پیاده روی روی پل عالیه. زیر پل کافه فرهنگ و پاتوق فرهنگ وجود داره که جای بسیار دنجی هست. صدای اب و محیط زیبای کافه و اهنگ های بسیار زیبایی که کافه پخش می کنه همه کنار هم عالی میشن. پاتوق برا کتاب خوندن و برگذاری جشن هست. روی پل چندین صندلی سنگی برا نشستن وجود دارد که برا مواقع غروب و شب خوبه.

پل جویی یک پل سلطنتی دوران صفوی بوده که روبه روی عمارت آیینه خونه ساخته شده. عمارت آیینه خونه یک کاخ زیبای صفوی شبیه به چهل‌ستون بود که در زمان قاجار و توسط ضل السلطان برادر ناتنی مظفرالدین شاه که حس کمبودش و برای نمایش قدرتش دست به تخریب آثار صفوی زد تخریب شد. این پل به این خاطر نام جویی را یدک میکشد که در گذشته روی آن جوی آبی روان بوده..

پل ها نماد شهر اصفهان هستن وهمه چیزروبه هم وصل کردن ،پل چوبی هم یکی ازهمین پل هاست که بین تاریخ وگذشته شهر وحال وامروز ودنیای مدرن پل زده،نمایی زیبا اززاینده رود وپارک های اطرافش ازویژگی های این مکانه که قشنگی های مخصوص به خودش روداره
بازدیدشده در
تعطیلات عمومی
زمان انتظار
بدون انتظار
رزرو کردن توصیه می‌شود
بله

پلی است زیبا و دیدنی و همچنین تاریخی،واقع در رودخانه ی زاینده رود که خودرو از روی آن تردد نمی کند و تقریبا در فاصله ی کمی از پل وحید قرار گرفته است(حدود۲۰۰الی۳۰۰متر)،که خودروها برای تردد به آنسوی رودخانه،می بایستی از پل وحید استفاده کنند و پل چوبی فقط مختص عبور و مرور و تردد دوچرخه و افراد پیاده می باشد.

این پل که از روی آن یک جوی آب گذر میکرده به نام پل جوئی معروف بوده و چون اصفهانی ها به جوی جوق میگویند در گویش اصفهانی پل جوقی گفته میشه و به مرور زمان به اشتباه چوبی خوانده میشه.این پل کاخ هفت دست را به کاخ آینه خانه متصل میکرده و راه اختصاصی این دو عمارت بوده است

اصفهان زیبای من ... پل جوبی که بعضی ها پل چوبی هم می گویند، پلی قدیمی و پیاده راه است که مابین پل های فردوسی و خواجو بر روی رودخانه زاینده رود قرار دارد.
بازدیدشده در
تعطیلات عمومی
زمان انتظار
بدون انتظار
رزرو کردن توصیه می‌شود
نه

پل جوبی یکی از پل‌های قدیمی و باستانی اصفهان است که حدفاصل سی‌وسه‌پل و پل خواجو می‌باشد. این پل در سال ۱۰۶۵ قمری در زمان شاه عباس دوم ساخته شده و در روی آن جوی آب کوچکی جریان داشت... جوبی به معنای جوب (جوی) می‌باشد.

پل جویی داستان های مخصوص خودش رو داره ،بعضی معتقدند شاهان قاجار برای حلال بودن آب وضو با دست خود خطاطی می‌کردند و می فروختن و آب حلال خریداری شده با درآمد آن از طریق این پل به محل اقامت آنها می رسیده

این پل به زیبایی پل های دیگه نیست، ولی از شانس خوب ما، اولین شبی که رفتیم یه گروه موسیقی اجرا میکردند متاسفانه شب آخر که دوباره رفتیم خبری از اونا نبود، ولی زیر پل یک کافه بود به اسم … بیشتر

راه رفتن روش لذت بخشه،جوونای میان وسط پل گیتار میزنن.یه کافه شهروندی هم وسطشه.یه جوی وسط این پل هست که مخصوص عبور دادن آب از یک طرف رودخانه به طرف دیگر است.برای همین اسمش پل جویی هست

اگه شب اصفهانید حتما سری به پل چوبی بزنید، برعکس پل خواجو و سی و سه پل خیلی شلوغ نیست ولی حتما چند نفر رو می بیند که دارند با یه ساز یه آواز زیبا می خونند.

این پل به نظر کوچیک میاد و کمی هم بهش بی توجهی میشه ولی واقعا از باصفاترین پل هاست، کافه هم وسطش داره، روی پل هم میشه قدم زد و از صدای آب لذت برد

این پل در اواسط قرن هفدهم و به دستور شاه عباس دوم بهمنظور آبیاری باغهای سلطنتی بنا شده است. و به همین دلیل این آبرسانی در باالی آن ساخته شده است.

پول چوبی خاطره ای خوش از سفر به اصفهان
بازدیدشده در
آخر هفته
زمان انتظار
۱۰ تا ۳۰ دقیقه
رزرو کردن توصیه می‌شود
نه

بنظرم دنج ترین پل اصفهان است برای استراحت و گوش دادن به صدای اب
زمان انتظار
بدون انتظار
رزرو کردن توصیه می‌شود
بله

بسیار زیبا......البته نه در روی رودخانه خشک زاینده رود نام اصلی این پل (پل جویی) است ولی همه تلفظ چوبی را بکار میبرند"

در نوع خود خیلی زیبا و افسوس از بی آب ماندن به زیر این پل های باستانی در اصفهان
بازدیدشده در…
بیشتر

بین ود پل خواجو و سی و سه پل قرار دارد می توان از قسمت پارک یا پیاده رو برای ورزش و لذت بردن استفاده کرد

پل چوبی اصفهان هم یکی از پل های تاریخی دیگری مثل سی و سه پل و خواجو است که بر بستر زاینده رود می باشد

پل تاریخی در خیابان کمال اسماعیل
بازدیدشده در
روزهای وسط هفته
زمان انتظار
بدون انتظار

تو این روزهای بهاری پیشنهاد میشه در کافه هفت پنجره لذت ببرید
زمان انتظار
بدون انتظار

صدای آب اونجا بی نظیره
بازدیدشده در
آخر هفته
زمان انتظار
بدون انتظار

عالی بود یک گروه از بچه های دانشکده موسیقی اونجا بودن که اجرای بسیار قشنگی داشتن

یه پل ساده و صمیمی پارک آینه خونه و محیط اطراف پل خیلی آرام و تمیزه …

خیلی با صفاست
بازدیدشده در
آخر هفته
زمان انتظار
تا ۱۰ دقیقه

پل چوبی وقتی آب باشه زیباتر و دلنشین تره کافه فرهنگم جای خوبیه زیر پل

زیبا و بکر. البته اگه زاینده رود زیر پل جریان داشت، صفای بیشتری داشت.

پل زیباییست ولی بخاطر مجاورت با پل خواجو مورد بی مهری قرار گرفته

مکان تفریحی زیبا با صدا آرامش بخش آب زیر پل کافی شاپ وجود دارد

بسیار زیبا و با ابهت نشسته بر بستر رود و بتماشای خواجوی زیبا

جای قشنگیه ولی نام این پل نزد اصفهانی ها خیلی مشهور نیست .

قدم زدن روی مل چوبی لذت فوق العاده ای داشت . اصفهان زیبا

شبا ک همه جمع میشن و یسری میان میخونن خیلی خوبه .

صبح بسیار زیبایی داشت خصوصا با زاینده رود آب دار

منظره ای بسیار زیبا به همراه صدای آرامش بخش آب

از نظر باستان شناسی پل خیلی خارق‌العاده ای هست

پلی تاریخی زیبا که داخل آن کافی شاپ موجود است

خوش شانس بودیم که زاینده رود پر آب بود......

چون جای بسیار آرام‌وساکت و‌مسرت بخشی است

خاطرات پیاده روی روی پل چوبی حرف نداره

فوق‌العاده است. مخصوصا تو هوای بارونی

عالی یکی از پل های تاریخی قشنگ اصفهان

پلی زیبا و تاریخی بر روی زاینده رود.

یک مکان زیبا و دلنشین و پر از انرژی

کافه دوست داشتنی داره با آش خوشمزه

پل تاریخی کوچک به نسبت پل خواجو

به امید جریان مستمر زاینده رود

کاشکی رسیدگی بیشتری بهشون میشد

پل چوبی مکانی خوبی برای تفریح

ارامش و خلوت و دنج واقعا خوبه

ساده و سرشار از آرامش و تاریخ

برای عبور آب استفاده میشه ؟؟

کافه فرهنگ هات چیپسش عالیه

پلی قدیمی و دنج و تاریخی

بین پل خواجو و پل فردوسی

از پل های تاریخی اصفهان

من عاشق اینجام …

زیبا و رمانتیک …

یه منظره زیبا در شب

خیلی زیباست ❤ …

پلی ساده ولی زیبا

یادگار عهد صفوی

۱۲ فروردین ۱۴۰۰

ساده مهجور زیبا

…

تاریخی و دیدنی

عالی و با حال

تجلی گر آرامش

واقعاً زیباست

زیبایی معماری

واقعا باصفا.

بسیار دلنشین

تاریخی و بکر

زیبای کوچک!

…

خیلی عالی

عالی بود

زیبا بود

عالی بود

خوب بود

خوب بود

با نمک